Armiku i shqiptarit është vet shqiptari!

Frashër Demaj

“Armiku i shqiptarit është vet shqiptari”, ashtu siç e ka thënë shumë vite më përpara shkrimtari ynë Faik Konica.

Si mund të quhet akademik një person si Frashër Demaj, i cili në librat e historisë mohon masakrën e Reçakut dhe e vë në pozitë të favorshme shtetin serb. A e bëri atë me vetdije të plotë personale, apo ishte i ndikuar (paguar) nga dikush.

Pse nuk reagon Lidhja Demokratike e Kosovës për ta shkarkuar nga të gjitha pozicionet e partisë dhe të dalë e të distancohet nga veprimi i tij, por edhe ta kritikojë atë?!

Pse nuk reagon akademia e shkencave dhe arteve të Kosovës për anëtarin e saj, i cili po e favorizon armikun tonë shekullor dhe po ia mohon gjenocidin shtetit serb?!

Çfarë do të thoshte William Walker kur ta lexojë atë libër, e t’i lexojë rreshtat ku thuhet se masakra e Reçakut ishte incident?

Ajo çfarë ka bërë z. Demaj nuk ka asnjë arsyetim, dhe logjika e shëndoshë nuk e pranon se një shqiptar i cili është pjesë e akademikëve të Kosovës, po i mohon krimet serbe.

Apo ndoshta, akademikët e Kosovës nuk janë taman të pastër, qoftë nga ana kombëtare, historike apo politike.

Akademia e Shkencave dhe Arteve na është mbushur me ministra të Rrahman Morinës, me të tillë që janë të korruptuar e tash së fundmi edhe të tillë që i mohojnë krimet serbe. Para dy vitesh, një akademik tjetër e mbështeti shkëmbimin territorial.

Fakti se publicistika dhe shkenca dallojnë mes tyre, nuk mund të janë arsyetim për rreshtat që përmbajnë librat ““Projekti i Historisë së Përbashkët”.

Dëmi kombëtar që vjen nga ata rreshta, sigurisht që është i ngadalshëm nëpër breza me radhë. Një libër i tillë duhet të shpallet “non grata” në Kosovë.

E deklarata e dhimbshme e vet Demajt ishte kur tha se këta libra nuk është nevoja të përdoren nëpër shkolla. Kjo i bie që sapo një nxënës ta përfundojë shkollën, ta marr e ta lexojë atë libër, e të “mësojë” se masakra e Reçakut ishte incident. E turpshme!

Ata duhet të mësojnë se maskara e Reçakut u planifikua në Beograd në orët e hershme të mëngjesit të dates 15 janar 1999, me urdhër të Millosheviqit e piunëve të tij.