“Sot, pak më herët, u bënë rrafsh katërdhjetë vjet nga v dekja e shokut Tito. D ekë e rondë. Me kajtë guri e druni! Në v aj, gjâmë e kukamë krejt Jugosllavia. Nga Trigllavi në Gjevgjeli e nga Dragashi në Suboticë! Në zí e píkëllim republika e krahina autonome, kombe e kombësi, klasë punëtore e fshatarësi. Me l ot në faqe rinia socíalíste, o rganizatat s índíkale, burrat e thínjur nga Lidhjet e L uftëtarëve të L uftës Antífashíste Nacíonal-Çlírimtare… Sy të p ërlotur të pionierëve të Titos për mësuesin e tyre. Kishte v dekë biri më i madh i kombeve e kombësive tona. Rang me Marksin, Engelsin, Lenínin sidomos Stalínin. Strategu i L uftës Nac ional-Çlirimtare, shpíkësi i s ocializmit vetëqeverisës dhe themeluesi, bashkë me Nehrunë e Naserin, i Lëvizjes së të Paínkuadruarve. Titon e ka dashtë dhe e ka pas q ajtë shumë Kosova.Me arsye: Për të gj allë të tij, Jugosllavia e tij pat v ra veç nja 46 mijë shqiptarë”
Salih Kabashi/ huazuar nga portali a-news24com